Interview met Edwin Luo

1 maart 2025

‘Een luisterend oor bieden, vind ik belangrijk’

Edwin Luo (Hoofddorp, 1999) is sinds drie maanden onze nieuwe collega. Hij studeerde Business Administration in Amsterdam en heeft zich gespecialiseerd in Management Consulting. In dit interview stelt hij zich voor.

Door Ludwig Hoeksema

 

Kun je iets vertellen over je leven en studie tot nu toe? 

 

‘Ik ben opgegroeid in Hoofddorp, waar ik nog steeds woon. Thuis was het soms nogal dynamisch, en daardoor heb ik waarschijnlijk geleerd me goed aan te passen aan anderen, een beetje als een kameleon. Wat ik in de omgang met anderen geleerd heb van school en studie is om in te schatten of mensen iets vertellen om te vertellen of dat ze echt willen weten wat ik – of een ander – ervan vind. Misschien komt het door mijn Chinese achtergrond, maar ik houd van luisteren en dan bied je snel een oor aan anderen.

Ik ben denk ik wat stiller dan andere mensen en dat rustige ‘Aziatische’ stereotype spreekt anderen blijkbaar aan. Vrienden voelen zich wel veilig bij mij en leggen hun dilemma’s en problemen aan mij voor. Dat is niet omdat ze verwachten dat ik er iets aan kan doen of iets verstandigs te melden heb. Het kan wel eens het tegenovergestelde zijn; juist omdat ik niet meteen een uitgesproken antwoord, opvatting of advies heb, wordt luisteren makkelijker.’

 

Je hebt gekozen voor het advieswerk nog voor je afstuderen. Kun je daar iets meer over vertellen? 

 

‘Dat is een logische keuze vanuit de master Management Consulting die ik volg binnen de studie Bedrijfskunde aan de VU. Die richting biedt veel mogelijkheden, maar het projectmatig oplossen van problemen en het beantwoorden van complexe vraagstukken spreekt me in het bijzonder aan daarom heb ik bewust voor deze richting gekozen. Alles ligt nog open.

Maar als een consultancy als SMC de mogelijkheid biedt om voor je afstuderen al als consultant aan de slag te gaan en veel te leren via de samenwerking met zeer ervaren partners, dan hoef ik niet lang na te denken.

Het is leuk om dicht vooraan te zitten in de boardroom en niet diep weggestopt in een groot programma of organisatie te zitten. Bij SMC krijg je ook meteen veel verantwoordelijkheid. Zo draai ik mee in zelfevaluaties, en werk ik op dit moment aan een presentatie over synergie binnen én tussen organisaties. Daarbij word ik echt uitgedaagd om creatief te denken en meer te zijn dan ’degene die de plaatjes maakt’.’

 

Je gaat voor je afstuderen onderzoek verrichten naar de rol van emoties in de boardroom? Waarom heb je dat onderwerp gekozen? In de bachelor heb je er ook aan gewerkt zag ik. 

 

‘Dat komt dan toch door de luisterende rol die ik vaak verkies. Ik denk dan na over de dilemma’s van mensen. Daarbij valt mij op dat emoties vaak de hele beeldvorming en keuzes domineren, terwijl het dilemma puur rationeel vrij overzichtelijk lijkt te zijn. Het is vooral interessant als mensen zich niet bewust zijn van hun emoties en de invloed daarvan. Mensen praten boos, kijken boos, maar zeggen “ik ben niet boos”. Bedrijfskundig is dat interessant. Boze mensen zijn namelijk best actief. “Je even boos maken” is ook een synoniem voor doorpakken.

Op basis van literatuur komt dit ook in bestuurskamer voor. Tegelijk is dat bij uitstek de plaats waar je rationeel zou willen zijn, dus ik ben benieuwd hoe die emoties wel of niet een rol spelen. Misschien had ik toch psychologie moeten studeren, maar de bedrijfskundige context is wel het meest interessant. Daar verwacht je ratio en een kritische houding tegenover emotie. Of niet?’

 

Kun je een voorbeeld geven van een situatie die je beter wilt leren begrijpen?

 

‘Zeker, intuïtie is zo’n voorbeeld. Volgens Kahneman ‘voelt’ het niet zoveel anders of intuïtie is gebaseerd op kennis en ervaring en dus zeer waardevol of dat je ‘intuïtie’ het resultaat is van je eigen emoties en driften en dus niet direct valide.

Ik zou het mooi vinden om aan dat debat een bijdrage te leveren. Is het soms zinvol om een minuutje of langere tijd afstand te nemen en te reflecteren om de balans tussen groupthink, machismo en rationaliteit in besluiten te onderzoeken. De context lijkt daar ook bij uit te maken. Daar wil ik over leren.’

 

Hoe ga je zelf eigenlijk om met emoties bij belangrijke besluiten?

 

‘Ik toon ze niet snel, zoals ik eerder al zei. Wat dat betreft ben ik een echte Aziaat moeilijk te lezen (lacht hardop). Maar natuurlijk heb ik ze wel. Ik weet bijvoorbeeld van mezelf dat ik risico’s mijd.

Tijdens eerder onderzoek ontdekte ik dat emoties als angst en tevredenheid daar sterk mee samenhangen. Mensen hechten meer waarde aan verlies voorkomen dan aan het behalen van een beetje extra winst. Maar zodra ze op verlies staan, gaan ze ineens veel meer risico nemen.

En wat doe ik zelf? In die zin werd dat onderzoek ook een soort zelfonderzoek, ik ben mijn eigen proefkonijn.’

 

Wat ga je bijdragen aan Strategic Management Centre?

 

‘Hoop hier iets toe te voegen aan de enorme kennis en ervaring over bestuur, toezicht, strategie en boardroom dynamics, vanuit een onbevangen en onervaren houding.  Het grote en vernieuwende denken wordt meestal door jonge mensen gedaan, zoals één van de partners zei. Jonge mensen zijn koppiger en idealistischer.

Er komt een moment dat je geen zin meer om alleen maar ja te knikken dus je begint eerder naar de ouderen kritisch te luisteren. Dat lijkt me een goede aanvulling voor SMC waar de partners zeer ervaren zijn. Dan moet de jonge generatie wel voor de tegenspraak zorgen hè. Ik heb nog het besef dat ik niets weet. Dat is een goede toevoeging.’

 

Hoe ziet jouw gedroomde toekomst eruit na het afstuderen?

 

‘Dit is een vraag die veel studenten haten, of ik in elk geval. Ik weet het nog niet. Ben vooral bezig met wie ik wil zijn, maar ook daar ben ik nog aan het ontdekken. Wel ben ik al lang met mijn vriendin met wie ik wel oud wil worden en wellicht in de buurt van een stad en werk wil wonen. Dat is vast een goed beginpunt. Het is nu vooral sfeer waar ik voor ga. Een thuis-gevoel vinden.’

 

Dat is ook een emotie?

 

‘Ja, die is gekoppeld aan veiligheid blijkbaar. Ik wil dus werken voor een organisatie waar ik kan zijn wie ik ben en me vrij kan uiten. En gegeven mijn onderzoek eindig ik denk ik eerder in de hoek van verandermanagement, leiderschap en cultuur dan ergens anders.

Dat kan nu hier ook al. Data en kwantitatief onderzoek is nog niet mijn huidige kracht maar ik vind het wel leuk vanuit het puzzelperspectief. Het is heel bevredigend om dat te voelen.

Kortom, ik kan nog alle kanten op. Beetje competitie vind ik wel leuk, maar dan samen naar de buitenwereld.’