Waarom niet-OOB kantoren zich niet moeten laten verrassen door veranderingen in toezicht en de Wta Per 1 januari vallen ook niet OOB-accountantskantoren onder direct toezicht van de AFM. Na de installatie van het nieuwe kabinet zal ook het wetsvoorstel met belangrijke aanpassingen in de WTA aangenomen en ingevoerd worden. Dit heeft grondige impact op alle…
Was u ook zo geraakt door het artikel van Tom Peters, co-auteur van In Search of Excellence en ex-McKinsey consultant, in de Financial Times van 15 februari jl.? Peters geeft aan dat hij enorm teleurgesteld is in McKinsey door de afkoop van claims (circa $ 600 mln) die te maken hebben met het advies van McKinsey aan Purdue Pharma, die de US opioid crisis heeft verergerd. In het advies werden blijkbaar doden en verslaafden gezien als afkoopbaar, en berekend als kostenpost.
Net als u, heb ik de afgelopen week de verhoren van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag met stijgende verbazing gevolgd. Een vijftal zaken vielen mij op.
Ten eerste de vooringenomenheid van de vragenstellers, waar veel van de geïnterviewden geen raad mee wisten. Joop van Lunteren benoemde dit ook al in het FD van 21 november jl. Af en toe bekroop me het ook gevoel dat de vragenstellers niet goed wisten waar ze naar op zoek waren en daardoor nalieten om door te vragen. Waarheidsvinding is ook best een lastige uitdaging als je geen ervaring hebt met dit soort forensische onderzoeken.
Enige tijd geleden heeft SMC bij een portfolio-onderneming in bezit van een aantal private equitypartijen een evaluatie van de raad van commissarissen gefaciliteerd. Voor alle betrokken partijen bij die onderneming een uiterst leerzame exercitie die geïnitieerd en gedreven werd door de voorzitter van de raad van commissarissen. Echter, intussen blijkt uit een rondje langs de velden, dat een dergelijke evaluatie en de prominente rol van de voorzitter daarin een weinig voorkomend fenomeen is in het land van participatiemaatschappijen.
Een handreiking om de effectiviteit van zelfevaluaties van commissarissen in tijden van crisis te vergroten – ofwel “never waste a good crisis”.
In deze uitdagende COVID-19-tijden merken wij als kantoor de neiging om (geplande) evaluaties van het functioneren van commissarissen uit te stellen. Dat is een heel natuurlijke kramp, omdat veel ondernemingen in lastig vaarwater terecht zijn gekomen,
Op diverse momenten is de afgelopen maanden in de pers aandacht besteed aan het fenomeen lange termijn waardecreatie en de rol van de commissaris hierin. Er wordt een pleidooi gehouden om een Langetermijnwaardecreatie Committee op te richten om onwennigheid met de materie te ondervangen. Volgens ons lost dit de uitdaging maar deels op en is onze suggestie voor een handelingsperspectief voor (raden van) commissarissen veel effectiever. Nader onderzoek door ons zal moeten uitwijzen op welke wijze de uitdaging van toezicht op lange termijn waardecreatie kan worden getackeld.