Organiseer feedback en bereik transformationeel leren Om effectief toezicht te houden is het nodig dat commissarissen in staat zijn feedback te geven en te ontvangen. Dit komt niet alleen de kwaliteit van het eigen toezichtwerk ten goede, maar bevordert ook de algehele psychologische veiligheid in de organisatie: er kan op een vertrouwde manier gezegd worden…
Omdat het in organisaties gaat om meer dan financiën Albert Jan Stam en Jan Maarten van der Meulen richten het vizier op de Auditcommissie. Deze bijdrage is een bewerking van een eerder verschenen artikel van hun hand in de VTW-Nieuwsbrief van 15 juli 2022. De ongewilde en onbedoelde dominantie van de auditcommissie Bij de…
‘Best practices’ in raden van commissarissen Bij de zelfevaluaties van raden van commissarissen (RvC’s) of ‘one tier boards’, die wij als Strategic Management Centre (SMC) begeleiden, komen wij aanbevelingswaardige en voor verbetering vatbare praktijken tegen. Ook bij onze eigen commissariaten ervaren we goede en minder goede werkwijzen. Als onze investering in het vakgebied en…
Hoe komt de Nominatiecommissie het beste tot haar recht? Overzicht van relevante toezichtsvariaties Het beoordelen, bevorderen, belonen, vasthouden en aantrekken van goed topmanagement beschouwen velen als de belangrijkste verantwoordelijkheid van de Raad van Commissarissen (RvC). Hierin speelt de nominatiecommissie (NomCo) een centrale rol. Daarom wordt de Nomco door sommige insiders wel de belangrijkste commissie van…
Digitalisering en intuïtie in het toezicht Veel raden van commissarissen worstelen met de digitale transformaties van de organisaties waar ze toezicht op houden. De reden is eenvoudig. Commissarissen worden vaak geselecteerd op hun kennis en ervaring van de bedrijfstak, hun vakgebied of met het besturen in algemene zin. Deze ervaring maakt dat ze goed patronen…
Recent onderzoek gebaseerd op data van BoardResearch, een online zelfevaluatietool en dochteronderneming van SMC, heeft interessante uitkomsten opgeleverd over de betrokkenheid van vrouwelijke commissarissen in de bestuurskamer. Het onderzoek wijst uit dat gericht beleid, meer zichtbaarheid voor de bekwaamheden en prestaties van vrouwelijke commissarissen en een evenwichtige verhouding tussen CEO en commissaris kunnen zorgen voor een gelijkere positie van vrouwelijke commissarissen.
Net als u, heb ik de afgelopen week de verhoren van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag met stijgende verbazing gevolgd. Een vijftal zaken vielen mij op.
Ten eerste de vooringenomenheid van de vragenstellers, waar veel van de geïnterviewden geen raad mee wisten. Joop van Lunteren benoemde dit ook al in het FD van 21 november jl. Af en toe bekroop me het ook gevoel dat de vragenstellers niet goed wisten waar ze naar op zoek waren en daardoor nalieten om door te vragen. Waarheidsvinding is ook best een lastige uitdaging als je geen ervaring hebt met dit soort forensische onderzoeken.
Enige tijd geleden heeft SMC bij een portfolio-onderneming in bezit van een aantal private equitypartijen een evaluatie van de raad van commissarissen gefaciliteerd. Voor alle betrokken partijen bij die onderneming een uiterst leerzame exercitie die geïnitieerd en gedreven werd door de voorzitter van de raad van commissarissen. Echter, intussen blijkt uit een rondje langs de velden, dat een dergelijke evaluatie en de prominente rol van de voorzitter daarin een weinig voorkomend fenomeen is in het land van participatiemaatschappijen.
Haast dagelijks lezen we over de machts- en strategische koersdiscussies bij onder meer Tata Steel Nederland en Air France-KLM. Hier speelt de problematiek van de zogenaamde “tussenholding”. Een tussenholding betreft een Nederlandse dochtermaatschappij die 100% van de aandelen van de werkmaatschappijen in handen heeft en waarvan de topholding zowel in Nederland als het buitenland kan zetelen. Volgens het CBS zijn Nederlandse
Externe crises leggen dikwijls tot dan toe verborgen gebleven interne kwetsbaarheden in bestuur en toezicht bloot. Hierdoor worden de problemen alleen maar groter. Bestuurders en toezichthouders die in normale tijden geschikt lijken te zijn voor hun taak, kunnen ongeschikt blijken om leiding te geven en toezicht te houden in crisistijd