Evaluatie van de commissarissen bij portfolio-ondernemingen van private-equityfondsen; noodzakelijk of niet?

Enige tijd geleden heeft SMC bij een portfolio-onderneming in bezit van een aantal private equitypartijen een evaluatie van de raad van commissarissen gefaciliteerd. Voor alle betrokken partijen bij die onderneming een uiterst leerzame exercitie die geïnitieerd en gedreven werd door de voorzitter van de raad van commissarissen. Echter, intussen blijkt uit een rondje langs de velden, dat een dergelijke evaluatie en de prominente rol van de voorzitter daarin een weinig voorkomend fenomeen is in het land van participatiemaatschappijen.

Goed doen in het Nieuwe Normaal

Veel organisaties hebben duidelijk hun ‘purpose and values’ bepaald en streven structureel de duurzame ontwikkelingsdoelen (Sustainable Development Goals) van de VN na. Deze bedrijven blijken vaak beter te presteren voor klanten, medewerkers en aandeelhouders. Bovendien bouwen zij een betere reputatie op in de samenleving. In de huidige tijd zijn er bedrijven die goed doen voor de samenleving door tijdelijke overcapaciteit ten gevolge van de coronacrisis in te zetten. Ze stellen vrijgekomen mensen en middelen ter beschikking.

Andere tijden vragen een andere manier van evalueren

Een handreiking om de effectiviteit van zelfevaluaties van commissarissen in tijden van crisis te vergroten – ofwel “never waste a good crisis”.

In deze uitdagende COVID-19-tijden merken wij als kantoor de neiging om (geplande) evaluaties van het functioneren van commissarissen uit te stellen. Dat is een heel natuurlijke kramp, omdat veel ondernemingen in lastig vaarwater terecht zijn gekomen,

Commissaris klem in de tussenholding

Haast dagelijks lezen we over de machts- en strategische koersdiscussies bij onder meer Tata Steel Nederland en Air France-KLM. Hier speelt de problematiek van de zogenaamde “tussenholding”. Een tussenholding betreft een Nederlandse dochtermaatschappij die 100% van de aandelen van de werkmaatschappijen in handen heeft en waarvan de topholding zowel in Nederland als het buitenland kan zetelen. Volgens het CBS zijn Nederlandse

Valkuilen bij leiderschap “als de tijd dringt…”

We leven momenteel in een crisistijd. Bijna altijd klinkt dan de roep om daadkrachtig leiderschap. Die roep is wel te begrijpen: mensen laten zich graag leiden wanneer ze angstig en onzeker zijn. We prefereren daarbij een zeker verlies boven voortdurende onzekerheid. Als de situatie complex en onzeker is, dan vinden we autoritair gedrag sneller inspirerend en effectief. Veel mensen waarderen dan een uitspraak als “Whatever it takes…”. Later blijkt wel of het echt wijs was en misschien zullen we het nooit weten.

Wendbaar, Weerbaar en & Executiekracht bij grote omgevingsturbulentie

Het coronavirus leidt tot een crisis waarvan velen zeggen dat deze heftiger is dan de financiële crisis van 2008 en eerdere crises. De oorzaken zijn verschillend en de uitkomsten zullen dat vast ook zijn. Toch kunnen wij leren van eerdere crises en met name over het omgaan met hevige omgevingsturbulentie. In onze praktijk van werken met en toezien op bestuurders hebben wij veel extern en intern veroorzaakte crises meegemaakt en meegedacht hoe hier goed op te reageren.

Wanneer zijn twee co-CEO’s beter dan één?

Nieuw boardroom-issue: twee bestuurders op één voorzittersstoel

Met de keuze van twee opvolgers voor één Feike Sijbesma bevestigt DSM een voorzichtige trend. Eerder al stelden ASML, Flow Traders, Endemol Shine Nederland en enkele middelgrote familiebedrijven co-ceo’s aan, en ook in Duitsland (SAP, Deutsche Bank) en de Verenigde Staten (Salesforce, KKR) wordt de hoogste bestuursfunctie vaker gedeeld.

Beter toezicht op de financiële weerbaarheid woningcorporaties nodig

Als lid van drie verschillende Raden van Toezicht en Raden van Commissarissen van woningbouwcorporaties ervaar ik haast dagelijks hoeveel complexer het businessmodel is geworden. Sociale woningbouw was altijd al een kapitaalintensieve activiteit met een grote maatschappelijke impact en een uitzonderlijk risicoprofiel. De waardecreatie op de lange termijn is sinds de verzelfstandigingsoperatie net zo belangrijk geworden voor de continuïteit als de maatschappelijke functie.

Een niet-bankier als topman van mijn bank?

De volgende stap in de value creation wordt gekenmerkt door het vermogen om allianties aan te gaan met spelers van buiten de financiële sector en door het orkestreren van informatie op platformen. De banden met de samenleving worden aangehaald door met het producten- en dienstenassortiment een bijdrage te leveren aan de oplossing van belangrijke maatschappelijke en klimatologische vraagstukken als financiële kwetsbaarheid, woningtekort en energietransitie.